Zakelijk is een representatieve look belangrijk. Bij voorkeur stappen we strak in pak ons kantoor binnen. Graag ook nog een beetje leuk en hip, vrouwending misschien. Elke ochtend hijs ik me in een keurig jurkje met bijpassende hakken en tas. De mode volg ik op de voet. Elk seizoen wordt mijn business casual collectie uitgebreid en aangepast. Totdat ik mij realiseer dat ik voor elk jurkje 175 keer in bad kan. Totdat ik lees dat er voor mijn leuke zijde blouse rupsen levend worden gekookt. Totdat ik hoor dat ik met mijn seizoenaankopen net zoveel CO2 uitstoot als met 2.500 km forensen in mijn vervuilende leasebak. De kledingsector is, na de olie-industrie, de meest vervuilende industriesector ter wereld. Ik schrik. Onze planeet is in crisis en ik ook.
Zakelijk hip
De code is dat je je op kantoor netjes gedraagt en kleedt. De wurgdas is afgeschaft, dat geldt helaas niet voor knellende panty’s, afzakkende kousen, strakke kokerrokjes en hoge hakken. Zakelijk hip en comfortabel is blijkbaar een contradictio in terminis. Toch doe ik er aan mee en shop er elk seizoen een paar nieuwe items bij. Representatief en hip is eigenlijk ook crisis.
Before the flood van Leonardo di Caprio
In 2016 kijk ik naar ´before the flood’, de indrukwekkende docu van Leonardo di Caprio. Ik zie de kleurstof van mijn jurkjes, tassen en schoenen met duizenden liters de rivier in gaan. Ik zie mensen werken in fabrieken onder erbarmelijke omstandigheden. Er wordt een onthutsend beeld geschetst van de gevolgen van klimaatverandering. Zoekend naar een antwoord op de vraag hoe we nog kunnen voorkomen dat de opwarming van de aarde de wereld vernietigt, zit ik gekluisterd aan de buis. Ik zie ineens ook mijn bijdrage aan de catastrofale verstoring van het leven op onze planeet. Ik zet de tv uit en moet huilen. Niet omdat Leo er nooit voor gekozen heeft om met mij te trouwen, maar omdat we consumerend de wereld verwoesten.
Een jaar lang geen nieuwe kleding kopen
Ik schaam mij verschrikkelijk voor al die tassen, schoenen en jurken die ik elk seizoen weer verzamel. Ik besluit minimaal een jaar lang geen nieuwe kleding meer te kopen. Op google lees ik dat dit gelabeld wordt als de free fashion challenge. Er zijn er gelukkig meer zo gek.
Vintage stores en opruimen
Mijn kast heb ik drastisch opgeruimd. Ik werd een nieuwe klant van vintage stores. Ik kickte af en genoot van minimaal secondhand hip en representatief. Bijna twee jaar later doe ik dat nog steeds. Als we een kwart minder kleding zouden kopen kunnen we in Nederland 2,3 miljard kilo CO2 besparen. Dat is meer dan het jaarlijkse energiegebruik van alle Amsterdamse en Utrechtse huishoudens samen. Ik werd verliefd op business vintage casual. Mijn eco footprint is weer een beetje kleiner en mijn persoonlijke crisis ook. Hoe is het met die van jou?
Manon Loves Life
