Corona, Antibiotica en AliExpress – Made in China

Corona heeft ons gegrepen. De wereld staat op zijn kop. We zijn bang, verdrietig en radeloos. We kregen het begin dit jaar al benauwd als we de 6 letters zagen. Het gelijknamige biermerk deed spontaan 250 miljoen dollar minder omzet, terwijl er aan de smaak niets is veranderd. We doen mondkapjes op terwijl het CO2 gehalte in de buitenlucht sinds jaren niet zo laag is geweest. Mondkapjes die we zouden moeten bewaren voor zorgprofessionals. We geven geen handen meer en houden twee meter afstand. Terwijl de behoefte aan menselijk contact en aanraking nog nooit zo groot is geweest in de digitale wereld waarin we leven. Huidhonger floreert. We stonden uren in de rij voor antibacteriële gel met het label ‘Made in China’. Handgel die we tot voor kort nog via AliExpres voor een paar kwartjes uit mondkapjesland hierheen lieten vliegen. Samen met de plastic barbies, schreeuwende telefoonhoesjes, plastic rietjes en andere rotzooi. Handgel waarmee we ons nu zenuwachtig resistent smeren tegen antibiotica. Antibiotica met hetzelfde label ‘Made in China’. We zitten thuis opgesloten en beseffen ons ineens hoe gek we deden.

Vliegangst wint het van vliegschaamte

De lucht is buiten heel lang niet zo schoon geweest. De complete luchtvervuiling boven de industrieën in China is zo goed als weg. De industrie ligt stil en de containers liggen aan de kade. De beurs crasht. Er wordt nauwelijks gereisd in- en naar China waardoor ook de uitstoot van stikstof drastisch is verminderd. Vliegangst wint het van vliegschaamte. Angst om je longen te vervuilen met Corona is toch een andere angst dan het vervuilen van moeder aarde met de door kerosine veroorzaakte uitstoot. De 16 grootste containerschepen zijn net zo vervuilend als alle auto’s ter wereld bij elkaar. En ze liggen stil en zijn leeg. De satellietbeelden van de NASA liegen niet. Alleen tijdens de olympische spelen in Peking in 2008 was de luchtkwaliteit op het niveau van vandaag. Geregisseerd door de Chinese overheid die de atleten beter adem wilden laten halen en grote delen van de industrie toen plat legde. Zeker 100 miljoen ton minder CO2 in een paar weken. Ingegeven door doodsangst voor ons eigen lichaam. We blijven hamsteren ondanks advies dit niet te doen. We zijn bang, doodsbang. Made in China heeft ineens een hele andere betekenis gekregen.

LEES OOK: DUURZAAM PRODUCEREN IN CHINA, DUURZAAM?

We houden van ons leven en onze moeder

We willen niet ziek zijn. We willen niet dood gaan. We houden van het leven, van elkaar en van de aarde. Maar nu zijn we ‘als de dood’. We dragen mondkapjes en smeren gel. We slikken vitamines, eten gezond en bellen de huisarts plat. Van niesende medeburgers raken we in de stress en van koorts compleet in paniek. We hebben online bestellen bij AliE opgegeven en mijden grote winkelcentra. We komen tot de ontdekking dat we zonder tassen vol nieuwe ‘Made in China’ spullen kunnen. We ontdekken dat we meer dan voldoende in huis hebben. Dat onze kledingkasten uitpuilen en lades ontploffen. Meer dan genoeg, voldaan en tevreden. Maar opgesloten in onze volle huizen ontdekken we dat het in quarantaine helemaal niet fijn is. Want we zijn mensen en willen naar buiten, ‘ waar de vogeltjes fluiten’. We willen contact en zoeken verbinding. Met elkaar, de natuur en de aarde. Dus helpen we en zetten pannetjes soep op de stoep bij de buren die binnen moeten blijven. Corona is ‘Made in China’ van een hele andere orde. Is Corona een wake-up call die ons laat zien dat we lang geleden een beetje gek geworden zijn?

LEES OOK: FLATTEN THE CURVE – STOP DE PERSEN

Population bomb met piekspul **

We komen zo langzamerhand aan bij het moment waarop we het maximum aan verkochte spullen bereikt hebben op aarde. Paul Ehrlich schreef in 1968 – goed bouwjaar trouwens- al een keer in zijn Population bomb dat de menselijke impact op de biosfeer vrij eenvoudig berekend kan worden.  He aantal mensen x de materiële consumptie per persoon x de milieu-impact van elk geconsumeerd goed. Een hele overzichtelijke formule dus. De bevolkingsgroei laat ik even voor wat het is. Maar van minder en anders consumeren knapt de aarde dus behoorlijk op. De mens trouwens ook. We zijn dol op spullen. Van duur tot goedkoop, groot tot klein, van nuttig tot nutteloos. Terwijl minderen en duurzaam consumeren heel veel leuker is. En een stuk beter voor je lichaam ook. Moeilijk? Helemaal niet. Duur? Valt best mee. Saai? Het tegenovergestelde juist. Steeds meer eco initiatieven springen hierop in en besluiten alleen nog maar duurzaam te produceren met een lage impact. Niet langer afhankelijk van China. Op de fiets naar de buurtsuper of met de fietskoerier laten bezorgen dus.  Groen ondernemen lijkt belangrijker dan ooit. Fijn dat we gek geworden zijn.

** Bron: piekspul

LEES OOK: DUURZAME MATERIALEN EN EERLIJKE INGREDIENTEN?

Europa kan best zelf produceren

We kunnen hier in Europa nauwelijks nog mondmaskertjes, antibiotica of handgel maken. Heel veel bedrijven worden nu gedwongen om zaken te doen met China omdat Europa simpelweg niet meer kan leveren wat nodig is. Corona laat zien dat we afhankelijk en verslaafd zijn. Corona laat zien hoe vervuilend deze verslaving is. Verslaafd aan kopen en afhankelijk van de fabrieken hier ver vandaan zitten we thuis en crasht de beurs.  Net bekomen van de handelsoorlog tussen China en de VS krijgen we wake-up call twee voor onze kiezen. Tijd voor verandering, tijd voor transitie. Wordt dit dan het kantelpunt? Het wordt in ieder geval ineens heel duidelijk hoe kwetsbaar de aanvoerketens zijn. Een kantelpunt omdat ook nog eens heel duidelijk wordt hoe vervuilend deze ketens zijn. Een kantelpunt omdat we zien dat we gek zijn geworden als we in de stress raken van mondkapjes, antibiotica en handgel. Een kantelpunt omdat we ons beseffen dat we zomaar onze geliefdes kwijt kunnen reken. Een kantelpunt omdat we beseffen dat we maar één aarde hebben. Moeder aarde. En daar zijn we gek op.

Made in China

China investeert evenveel in duurzame energie als de VS, Japan en Duitsland samen. Bizarre positieve impact ook dus. En veel eco producten bevatten als duurzame variant op wegwerpplastic veelal bamboe of gerecycled staal. Ook ‘Made in China’. Bamboe tandenborstels en handige RvS broodtrommeltjes die in duurzame productiehallen worden gemaakt. Duurzaam produceren in China kan best. Niet alles kan in Europa worden gemaakt en niet alles hoeft in Europa te worden gemaakt. Minder consumeren en productie re-shoring kan geen kwaad blijkt nu. Covid-19 lijkt vooral een katalysator van een proces dat al langer aan de gang is: déglobalisering. China is niet meer zo goedkoop en klimaatwetten stellen andere eisen. Zo gek is dat niet.

Coronacrisis als oplossing?

Corona bedreigt de volksgezondheid. Moreel gezien lijkt een vergelijking nu niet verantwoord. Climate Change bedreigt de volksgezondheid ook. Corona is dichtbij. Climate Change ook. De beurzen krijgen serieuze klappen en we panieken over een verloren economisch jaar. We drinken minder bier, stappen niet meer in vliegtuigen en consumeren nauwelijks nog troep van AliE. Een recessie licht op de loer. Een recessie die misschien wel een schonere wereld brengt. We maken ons zorgen om onze gezondheid en die van onze familie en maken een serieuze pas op de plaats. Zouden we dan nu met elkaar gaan beseffen dat tijd geen geld is, maar gewoon tijd? Dat spilzuchtige consumptie mallemolens slechts korte dopamine reacties geven en uiteindelijk leiden tot obesitas? Dat obesitas ongezond is? En dat je daar ook soms dood aan gaat? Dat een groei-economie kan muteren in een sociaal ecologische variant? Een variant waar verbinding weer mogelijk is zonder je handen te hoeven ontsmetten. Waar twee meter afstand niet de norm is. Waar tijd leidt tot creativiteit en verbinding met elkaar en de natuur. Laten we het hopen. Laten we hopen dat het lijden tot een minimum beperkt blijft. Laten we hopen dat we wakker worden en als mens weer bijzonder kunnen zijn. En bijzonder goed soort dat even gek geworden was.

LEES OOK: TOE AAN EEN ECO LIFESTYLE?