Een beetje groen doen is zo moeilijk niet. Het is een kwestie van keuzes maken. Keuzes die mij een hartstikke goed gevoel geven. Wat soms moeilijk is zijn de gesprekken over mijn keuzes. Er zijn namelijk altijd mensen die mijn leefstijl lijken te willen bestrijden. Zelfs als ik mijn hoody niet draag. Het is blijkbaar moeilijk te geloven dat groen zijn vooral leuk is. En dat de moeite die het inderdaad soms kost, heel veel voldoening geeft. Waarom doe je dit toch allemaal, we doen het in Nederland toch best goed? En in mijn eentje ga ik het verschil toch echt niet maken? En als ik dan zo groen ben, waarom liggen er nog geen zonnepanelen op mijn dak? En als ik dan pretendeer veganist te zijn, waarom heb ik dan leren schoenen aan? Vragen die ik tegenwoordig lachend beantwoord. Ik leg uit, zonder mezelf te verdedigen. Maar ik draag ik liever de boodschap op mijn lijf, in gebiedende wijs enkelvoud. Dan hoef ik er niet over te praten.
Eat more plants, do more yoga!!
vorige bericht