We zijn weer verliefd. Op de visjes in de kanalen van Venetië. Op onze dokters in de ziekenhuizen. Op de dolfijnen voor de Italiaanse kust. Op de vogels die weer fluiten in China. Op fietsen door de lege straten in New York. Op modder onder de schoenen en wind door de haren. Liefde in tijden van crisis. Met hamsterspijt, angst en verdriet.
Oerdriften maken zich van ons meester. We verzamelen toiletpapier en paracetamol omdat ons leven ervan afhangt. We klappen met miljoenen op straat omdat ons leven ervan afhangt. In het donker en het maakt niet uit. We ontroeren als Mark ons ernstig toespreekt over het leven waar we zo van houden. Want we willen niet ziek zijn. We willen hier blijven.
Een leven dat we acuut stil leggen omdat we snappen dat economische groei nu volkomen onbelangrijk is. Dat winstmaximalisatie even nergens meer over gaat. Dus volgen we de radicale koerswijziging en stribbelen voorzichtig mee.
Corona is eng. Corona is bedreigend en acuut. Corona is de slechterik. Dus vechten we als leeuwen en leeuwinnen. We helpen elkaar via #coronahulp. Verbonden focussen we op de essentie. Op ons leven, op elkaar en op de aarde.
Klimaatcrisis is ook eng. Temperatuurstijging is dichtbij. En luchtvervuiling is bedreigend. Maar vandaag even niet. Vandaag is de lucht schoon, staan vliegtuigen aan de grond en werken we thuis. Vandaag gaat het vanzelf. Lockdown. Morgen zal alles anders zijn. Maar gelukkig zijn we weer verliefd.
Het Corona virus en de klimaatcrisis
In beide gevallen is de wetenschap glashelder, zijn de economische en sociale gevolgen verwoestend en gaan er mensen dood. Maar onze reactie daarop is heel anders. Logisch ook. Klimaatverandering is een enorm complex probleem en speelt zich niet direct af in het hier en nu. Corona eist onze aandacht direct op omdat het Persoonlijk, Abrubt, Immoreel en Nu is. Ofwel we zijn in PAIN. En dat terwijl klimaatverandering een geleidelijke onpersoonlijke verandering is. Een ingewikkelde ook waarvan de levensgevaarlijke bedreigingen pas in de toekomst plaatsvinden. Dat vindt onze grijze massa maar matig interessant. Aldus de klimaatpsychologen.
De economie gaat plat en de lucht wordt schoon
De economie wordt plat gelegd omdat mensen sterven en er een dreigend tekort ontstaat aan medicijnen en voedsel. Dus stoppen we de persen. En doen we en masse mee. Fantastisch om te zien hoe we samen de strijd aangaan tegen dat verwoestende beestje. We wassen spontaan onze handen, houden twee meter afstand en werken thuis. Wereldwijde desocialisatie op stel en sprong. De gevolgen zijn gigantisch. Voor de economie, ons menszijn maar ook voor het klimaat. En dat wordt ineens zichtbaar. Heel goed zichtbaar.
Hele ecosystemen dreigen de komende decennia in te storten en volgens de WHO sterven er jaarlijks 7 miljoen mensen aan luchtvervuiling . Vanaf 2030 komen daar jaarlijks 250.000 gevallen bij door temperatuurstijging. We krijgen dan te maken met malaria, diarree, hittestress en ondervoeding. De ijsbeer gaat dood en de bijen verdwijnen. En toch leggen we de economie niet plat. En gaan we niet fietsen in New York of visjes voeren in de kanalen van Venetië.
Corona is angst. Corona is simpel, zichtbaar en bedreigend. En wij zijn niet de slechterik. Die slechterik gaan we juist bestrijden. Met elkaar . Hand in hand. Een kwestie van leven of dood.
We creëren rust en ruimte
We sjezen niet meer met 130 over de snelweg naar onze eerste afspraak om vervolgens uren met elkaar in de file te staan. We brengen deze weken werkend thuis door en klappen voor onze zorgprofessionals. Het liefst elke dag. Wat een kanjers zijn dat. We vinden het spannend en zijn bezorgd. We helpen elkaar en maken een spontane pas op de plaats. Eindelijk tijd voor die kluslijst. Isolatiestrips en zonnepanelen gaan op de wensenlijst. De omzet van bouwmarkten floreert. We ruimen ons huis op en verbazen ons over de hoeveelheid rommel. We dromen over minimaliseren en consuminderen. We slepen groen het huis in en gaan opruimen. We creëren rust en ruimte.
LEES OOK: ZO VERDUURZAAM JE WONING
De curve moest sky high
We toveren balkonnetjes om tot moestuin en gaan massaal aan de 1000-stukjes puzzel. We brengen boodschappen bij de buren. DIY viert hoogtij. We maken zelf deo, ons eigen wasmiddel en hebben tijd om gezond te koken. We zijn bang en bezorgd. Maar beginnen ook om ons heen te kijken. Naar de dagelijkse dingen die we waren vergeten. Omdat de persen draaiden op volle toeren. En de curve sky high moest. Elke week de lat een stukje hoger. Maar nu zijn we thuis en zijn de sportscholen gesloten. We rennen rondjes in het park en gaan naar buiten om te bewegen. Wel met gepaste afstand. Wind door de haren voelt fijn. Ineens is hij niet meer de boosdoener van een verwarde coupe vlak voor die vergadering. Wind is natuur, is vrijheid, is schoon. Op de klodders klei aan de schoenen wordt na de wandeling niet gevloekt. We maken ze gewoon schoon, genietend omdat het mag en kan. Omdat we tijd hebben en een heldere geest. We pakken koffie, zetten de laptop en we buffelen door. Met een frisse kop is dat zo gek nog niet.
LEES OOK: TIPS VOOR THUISWERKEN
Digitaal connected werken we aan onze weerstand
Onder druk wordt alles vloeibaar. Dus passen we ons gedrag acuut aan. We maken plannen voor vakanties dicht bij huis. Onderzoekend of de trein een mogelijkheid is. De vakantie in eigen huis wordt zelfs een gespreksonderwerp. De banden binnen het gezin worden versterkt. We zijn ook groepsdieren en houden niet van lang alleen zijn. We hebben sociale banden nodig om te overleven en dat wordt nu heel erg duidelijk. Digitaal blijven we daarom connected. De economie moet ook door, ook al is het op een ander level. De digitale mogelijkheden Google Hangouts Meet, Skype en Zoom worden massaal ingezet. We ontdekken nieuwe mogelijkheden. Mogelijkheden die er al waren, waar we voorbij sjeesden. We willen scherp en geïnformeerd blijven. Onze gezondheid is nu het allerbelangrijkste. Dus gaan we gezond eten, naar buiten om te bewegen en werken keihard aan onze weerstand.
LEES OOK: WEERSTAND VERHOGEN OP EEN NATUURLIJKE MANIER
Alles is anders
Weekenden zonder voetbal en feestjes breken aan. De komende weken zullen wennen zijn. Netflixen en muffins bakken met de kinderen houdt een keer op. Er zou best eens een berg reflectie kunnen ontstaan op het gehaaste en gestreste leven dat we hadden. Roept het virus ons tot bezinning? Met angst, verdriet en zorgen? Abrupt stil gezet luisteren we naar waar het echt om gaat. Om het leven in gezondheid en harmonie. Om verbondenheid met elkaar, de natuur en de aarde.
Corona is eng, is bedreigend en is de slechterik is. Dus vechten we als leeuwen en leeuwinnen en helpen elkaar. Verbonden focussen we op de essentie. Op ons leven, op elkaar en op de aarde. Ook klimaatcrisis is eng en temperatuurstijging bedreigend. Laten we blijven vechten als leeuwen en leeuwinnen en elkaar helpen. Vandaag en morgen. Omdat het hier fijn is. Met wind in de haren en klei onder de voeten. Verbonden. Met elkaar en met de aarde.
